در باب رشته عکاسی
عکاسی، در تعریف، به معنای نوشتن با نور یا نورنگاری است و از هنرهای تجسمی به شمار میرود. عکاسی نه تنها به دلیل سویهی دیداریاش بلکه به دلیل مبتنی بودن بر واقعیت، با بسیاری از هنرهای زیبا متفاوت است؛ دارای مجموعهای منحصر به فرد از دانش بوده، به یمن شکل هنریاش، پویایی درخور توجهی پدید میآورد که آن را از سایر رشتههای دانشگاهی متمایز مینماید. اگرچه عکاسی را در هر کجا میتوان آموخت اما جذابیت سویهی آکادمیک آن در این است که دانشجو به تجهیزاتی مانند لابراتوار دیجیتال یا استودیوی نورپردازی در سطح حرفهای و البته استادانی با دانش و تخصص فراوان دسترسی دارد. از این رو، عکاسی یک رشتهی تحصیلی همیشه در حال تغییر، در حال تکامل و به طور پیوسته در حال رشد در دنیای آکادمیک امروز است که چیزهایی بسیار بیشتر از عکس فوری روزمره را شامل میشود.در مرتبهی دانشگاهی، عکاسی فقط در مورد یادگیری نحوهی عکسبرداری نیست، بلکه یک امر بینارشتهای است که طیف گستردهای از موضوعات از جمله ترکیببندی، ویرایش، تاریخ و حتی اخلاق را پوشش میدهد. در مقام عکاس، باید بر سویههای فنی کار دستی مانند نور و نوردهی تسلط داشته باشید، اما باید در مورد بسیاری از سویههای خلاقانهی دیگر، مانند ترکیببندی و داستانسرایی، نیز بیاموزید. علاوه بر این، مطالعهی عکاسی شامل یادگیری در مورد تاریخ این رشته، تکامل فنآوری آن و تأثیرش بر جامعه و فرهنگ، و در عین حال فنون و نرمافزارهای ویرایش و همچنین ملاحظات اخلاقی پیرامون ساخت و نمایش تصویر میشود. در اصل، مطالعهی عکاسی یک امر چندوجهی و هیجانانگیز است که مهارتها و دانشهای متنوعی را در اختیار دانشجویان قرار میدهد.
دورهی کارشناسی معمولاً گسترده بوده و موضوعات مختلفی را دربرمیگیرد. وجود چنین رویکردی از آنروست که شما به درک وسیعی از این رشته برسید، تفکر انتقادی و بینامتنی را آموزش ببینید و مسیر شغلی مورد نظر خود را بیابید. با یافتن انگیزههای لازم برای اتخاذ رویکردهای ذهنی در ساخت تصویر، شیوههای مرسوم را به چالش خواهید کشید تا از این طریق تفکر دانا و خلاق خود را وجه متمایزی ببخشید. توجه داشته باشید که سرفصل دروس این رشته، که فراگیریشان 4 سال (8 ترم) به طول خواهد انجامید، شامل طیف وسیعی از موضوعات، مانند عکاسی تبلیغاتی، عکاسی مطبوعاتی، عکاسی خبری، عکاسی هنری، عکاسی معماری، عکاسی منظره و عکاسی مستند است.