تالیف زندگینامه و آثار هنری استاد احمد پذیرا بوسیله گروه باستان شناسی دانشگاه هنر شیراز
تالیف زندگینامه و آثار هنری استاد احمد پذیرا بوسیله گروه باستان شناسی دانشگاه هنر شیراز
احمد پذیرا یکی از برجسته ترین مفاخر جنوب ایران است که کمتر کسی با ایشان و فعالیت های وی آشنایی دارد. به همین جهت دانشجویان گروه باستان شناسی دانشگاه هنر شیراز به سرپرستی دکتراحمد علی اسدی اقدام به تالیف کتاب زندگی نامه و آثار هنری ایشان کرده است.
وی در سال 1315 در دهستان جناح که امروزه دومین شهر بزرگ شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان است متولد شد. در سن 5 سالگی با توجه به خشکسالی شدیدی که کرانه های شمالی خلیج فارس را فرا گرفت، همراه با مادر و خواهران به بحرین نزد پدر عزیمت کرد. سفری که مقدر بود پنجاه سال به درازا بینجامید.
او در بحرین تحصیلات خود را در مکتب خانه ها و مدارس گذراند و هیچگاه فرصت تحصیلات آکادمیک را به دست نیاورد. در جوانی در شرکت های انگلیسی بحرین مشغول به کار خطاطی شد و در کنار آن عکاسی و موسیقی را نیز به طور جدی دنبال کرد و در همین برهه توانست به زبان های عربی، انگلیسی و هندی مسلط شود. استاد پذیرا تا سال 1374 در بحرین ماند و سرانجام با اینکه پیشنهاد بورسیه تحصیلی دانشگاه آکسفورد انگلستان را نیز داشت، تصمیم به بازگشت به میهن و زادگاه خود گرفت. ایشان سرانجام در سال 1374 به ایران بازگشت و تا امروز در زادگاه مادری خود جناح زندگی می کند.
احمد پذیرا پس از بازگشت بیشتر زندگی خود را صرف حرفه عکاسی کرده است. ایشان به صورت بسیار منظم و دقیق در طی مدت 20 سال پس از بازگشت به زادگاه خود، به عکاسی با موضوعاتی گوناگون همچون طبیعت، زندگی مردم و میراث فرهنگی منطقه جناح و بستک پرداخته است، به گونه ای که اکنون یکی از بزرگترین مجموعه های عکس ایران با بیش از 35 هزار قطعه عکس در 165 آلبوم در منزل ایشان به صورت یک موزه عکاسی در شهر جناح هر روزه پذیرای مهمانانی از داخل و خارج کشور بوده و هست. برخی از موضوعات آلبوم های عکس استاد پذیرا درختان خرما ، سالمندان ، دیار همسایگان، کوچه های قدیمی ، کوبه های در، سال های سختی و گیاهان محلی است.
ایشان در کنار عکاسی برای ارتقاء زندگی مردم شهر جناح و نواحی اطراف آن به فعالیت های خیر خواهانه و مبتکرانه دیگری نیز مبادرت می ورزد، از جمله تهیه و نصب تابلو های راهنمایی و رانندگی، نصب تابلو های مدارس، مساجد، ادارات و آموزش و پروش و همچنین آموزش زبان انگلیسی به دانش آموزان. ایشان تقریبا تمام هزینه این فعالیت ها را خود پرداخته و به تدریج همه اندوخته مادی زندگی خود را صرف پیشرفت امور زادگاه خود کرده است.
احمد پذیرا یکی از برجسته ترین مفاخر جنوب ایران است که کمتر کسی با ایشان و فعالیت های وی آشنایی دارد. به همین جهت دانشجویان گروه باستان شناسی دانشگاه هنر شیراز به سرپرستی دکتراحمد علی اسدی اقدام به تالیف کتاب زندگی نامه و آثار هنری ایشان کرده است.
وی در سال 1315 در دهستان جناح که امروزه دومین شهر بزرگ شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان است متولد شد. در سن 5 سالگی با توجه به خشکسالی شدیدی که کرانه های شمالی خلیج فارس را فرا گرفت، همراه با مادر و خواهران به بحرین نزد پدر عزیمت کرد. سفری که مقدر بود پنجاه سال به درازا بینجامید.
او در بحرین تحصیلات خود را در مکتب خانه ها و مدارس گذراند و هیچگاه فرصت تحصیلات آکادمیک را به دست نیاورد. در جوانی در شرکت های انگلیسی بحرین مشغول به کار خطاطی شد و در کنار آن عکاسی و موسیقی را نیز به طور جدی دنبال کرد و در همین برهه توانست به زبان های عربی، انگلیسی و هندی مسلط شود. استاد پذیرا تا سال 1374 در بحرین ماند و سرانجام با اینکه پیشنهاد بورسیه تحصیلی دانشگاه آکسفورد انگلستان را نیز داشت، تصمیم به بازگشت به میهن و زادگاه خود گرفت. ایشان سرانجام در سال 1374 به ایران بازگشت و تا امروز در زادگاه مادری خود جناح زندگی می کند.
احمد پذیرا پس از بازگشت بیشتر زندگی خود را صرف حرفه عکاسی کرده است. ایشان به صورت بسیار منظم و دقیق در طی مدت 20 سال پس از بازگشت به زادگاه خود، به عکاسی با موضوعاتی گوناگون همچون طبیعت، زندگی مردم و میراث فرهنگی منطقه جناح و بستک پرداخته است، به گونه ای که اکنون یکی از بزرگترین مجموعه های عکس ایران با بیش از 35 هزار قطعه عکس در 165 آلبوم در منزل ایشان به صورت یک موزه عکاسی در شهر جناح هر روزه پذیرای مهمانانی از داخل و خارج کشور بوده و هست. برخی از موضوعات آلبوم های عکس استاد پذیرا درختان خرما ، سالمندان ، دیار همسایگان، کوچه های قدیمی ، کوبه های در، سال های سختی و گیاهان محلی است.
ایشان در کنار عکاسی برای ارتقاء زندگی مردم شهر جناح و نواحی اطراف آن به فعالیت های خیر خواهانه و مبتکرانه دیگری نیز مبادرت می ورزد، از جمله تهیه و نصب تابلو های راهنمایی و رانندگی، نصب تابلو های مدارس، مساجد، ادارات و آموزش و پروش و همچنین آموزش زبان انگلیسی به دانش آموزان. ایشان تقریبا تمام هزینه این فعالیت ها را خود پرداخته و به تدریج همه اندوخته مادی زندگی خود را صرف پیشرفت امور زادگاه خود کرده است.
