برگزاری نشست تخصصی «جایگاه هنر در تحول نظام آموزش عالی» در دانشگاه هنر شیراز
دانشگاه هنر شیراز، دوشنبه 19 آبان ماه 1403، میزبان نشست علمی _ تخصصی با عنوان «جایگاه هنر در تحول نظام آموزش عالی» بود. این نشست که با هدف بررسی نقش هنر در ارتقای نظام آموزش عالی و ایجاد بستر گفت وگو میان صاحب نظران برجسته این حوزه برگزار شد، شاهد سخنرانیهای ارزشمند دو اندیشمند برجسته کشور، دکتر بهمن نامور مطلق، دانشیار دانشگاه شهید بهشتی و رئیس انجمن علمی هنر و ادبیات تطبیقی ایران و دکتر علیرضا شیخی، دانشیار دانشگاه هنر ایران و رئیس دانشکده هنرهای کاربردی این دانشگاه بود.
این رویداد به همت دکتر مریم دشتیزاده، مدیر پژوهش دانشگاه هنر شیراز و دبیر علمی این نشست و با همکاری معاونت دانشجویی _ فرهنگی دانشگاه، با حضور جمعی از استادان، دانشجویان و هنرمندان استان فارس، برگزار شد. هدف از این نشست، بررسی چالشها و فرصتهای پیش روی هنر در ساختار آموزش عالی و ارائه راهکارهایی، برای تقویت جایگاه هنر در این نظام بود.
سخنرانان و محورهای مطرحشده
در ابتدای نشست، جناب آقای دکتر بهمن نامور مطلق با تمرکز بر موضوع قدرت هنر به معرفی نظریهپردازان حوزه قدرت (نظیر افلاطون، هابز، ماکیاول، میشل فوکو، هانا آرنت و ...) پرداختند. نامورمطلق در سخنان خود بر مفهوم قدرت نزد میشل فوکو تأکید کرد. او به اهمیت صنایع خلاق، نقش هنر در درآمدزایی، اشاره کرد و گفت:
«در زمینۀ صنایع دستی، کشور ما توانایی کم نظیری دارد. هنرمند میتواند این توانایی را تبدیل به سرمایه کند. نیاز است در سطح سیاستگذاری، نهادها و مؤسساتی برنامهریزی و تأسیس شوند که گذار از سیاستگذاری هنری به سرمایهگذاری اقتصادی را تسهیل کنند».
وی بر این نکته تأکید کرد که متأسفانه در حال حاضر، تولید هنر متأثر از شرایط سیاسی شده است؛ اما باید از قدرت هنر در گفتگوی بینانهادی استفاده کرد. قدرت، یعنی رابطه. هنر، قدرتی دارد که تنها در چارچوب آموزش، سیاست و اقتصاد محدود نمیشود. بایستی رابطه با نهادهای دیگر برنامهریزی شود و سیاستگذاری انجام شود. همچنین نامورمطلق به لزوم پرداختن به موضوع قدرت هیجانی و قدرت نرم و هنر در بحثی مجزا و مفصل تأکید کرد.
در ادامه، دکتر علیرضا شیخی، سخنرانی خود را با محوریت نظام استاد-شاگردی در آموزش عالی ارائه کرد. وی با تأکید بر اهمیت هنرهای ملی ایران، ابعاد مختلف نظام آموزش سنتی و پیشینه آموزش هنر در ایران را شرح داد. او ارکان تربیت هنر دانشگاهی در ایران را در محوریت تولید هنری، نقد هنر، تاریخ هنر و میراث فرهنگی نام برد . او با اشاره به تعدد نهادهایی که در آموزش هنر دخیل هستند، ضرورت بازنگری در واحدهای درسی و توجه به اهمیت بخش عملی در دروس کارگاهی را این گونه تبیین نمود و پاسخ داد:
در حال حاضر ما بیش تر در دانشگاهها تولید کارشناس هنری داریم تا تربیت هنرمند آیا گذارندن 2 سال دروس عمومی و 2 سال دروس تخصصی در مسیر آموزش هنر، به ویژه هنرهای ملی ایران راهگشا است، پرسش هایی را طرح کرد.
دکتر شیخی به برخی ضعفها در خصوص سیاستگذاری مرتبط با هنر و آموزش دروس کارگاهی نظیر تناسب نداشتن برنامه ارتقاء اعضاء هیئت علمی با دروس کارگاهی، مقایسه هنر با رشتههای پژشکی و مهندسی، استفاده نکردن از تجربه استادان کارگاهی و فنی در سیاستگذاری، اشاره کرد و ضرورت بازنگری و انجام اصلاحات در سیاستگذاری مرتبط با هنرهای ملی ایران را مطرح کرد. شیخی همچنین در سخنان خود به ضرورت مصاحبه با دانشجویان قبل از ورود به رشته تأکید داشت. او معتقد است که ورود به دنیای هنر، بدون در نظرگرفتن علایق افراد، مشکلساز خواهد شد.
اهداف دانشگاه هنر شیراز در برگزاری این نشست :
خانم دکتر دشتیزاده، دبیر علمی نشست از برنامههای آینده دانشگاه هنر شیراز خبر داد و تأکید کرد که این نشست، بخشی از برنامههای گستردۀ دانشگاه هنر شیراز، برای ترویج فرهنگ گفت و گو و هماندیشی میان متخصصان هنر و آموزش عالی است. او در حاشیه این رویداد گفت:
« این دانشگاه در تلاش است تا نشستهای مشابهی با حضور اساتید برجسته از دانشگاههای هنر ایران و دیگر نهادها و مؤسسات علمی و تخصصی مرتبط با دنیای هنر برگزار کند. هدف ما از برگزاری چنین نشستهایی، ایجاد فضایی برای بررسی عمیق مسائل بنیادین هنر و آموزش عالی و بهرهگیری از نظرات متخصصان و استادان برجسته کشور است. این جلسات میتواند به ما کمک کند تا راهکارهایی برای پیوند مؤثرتر میان هنر و آموزش ارائه دهیم و جایگاه هنر را در نظام آموزش عالی کشور تقویت کنیم».
این رویداد علمی مورد استقبال گسترده جامعه هنری قرار گرفت و فرصتی فراهم آورد تا اساتید و دانشجویان به تبادل نظر درباره جایگاه هنر در تحول نظام آموزش عالی بپردازند.
