پیام تبریک رئیس دانشگاه هنر شیراز به مناسبت فرا رسیدن عید نوروز
بهار، باآهنگ ناز نسیمش، گلبرگ های رنگانگ شادی را به نمایش دراورده و مرغان هزار، ترانک می خوانند و رمضان در شرق شهودی شکوهمند، ترنم زلال و زایندهی ملکوت قرآن تو را به ارمغان می آورد.
در این وادی که سرزمین مشتاقی است، ضیافت پیوند جسم و جان، نامش نهاده ایم. هنگامهی کشف و شهود، میان دو زیبای زیباست. لحظات بی بدیل تحول و تبدیل جسم و جان تا بیکران هاست؛ عجب پیوند پریوشی است میان این دو دلدادهی ناسوت و لاهوت؛ یعنی، پیوند زمین و آسمان. پیوند جسم و جان. پیوند معنویت ومعرفت. پیوند تعالی و تکامل. پیوند تخیل و حقیقت در جهان جان ما.
بهارانههای ما، نماد جسم و لطیف آیات عبودیت قرآن، جریان جام جان ماست که ملکوت صعود به قلهی سعادت و سجود، صدایش می زنیم. گامی شاعرانه و شورانگیز در طبیعت بهار بیکران مشتاقی و گاهی تمنای ترنمی جذاب در تلاوت آیتی از قرآن کریم که رمضان، ظرف نزول و سجود و عبودیت بی بدیل حضرت عشق در این ساحت سعادتمندی در زلالی از زیبایی و زایندگی است.
حالا آمده ایم هنگامه ای بپا کنیم و در ساحت این پیوند میمون با ملکوت نیایش، خوشبختی، سلامتی، سربلندی، آسایش و آرامش را در ذهن و زبان و ضمیر خویش، برای همدیگر، ترانک کنیم از جنس زلالی آب و آینه و امیدواری. بیاییم بخوانیم آن لحظاتی که من برای تو نیک می خواهم و تو برای من، نیکوتر می خواهی. همان لحظات ناب نیایش که آیات اشک، غزلواره های ایثار را شورانگیز در قامت شعر به رستخیز مهربانی و محبت می آورد. حالا باهم و برای هم بخوانیم دعایِ
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ
آغاز سال ۱۴۰۳ و پیوند مبارک آن با ماه نزول قرآن، ماه تعبد و بندگی کمال مطلق را صمیمانه خدمت ایرانیان سربلند، دانشجویان عزیز و اعضای هیات علمی و یاوران علمی محترم دانشگاه هنر شیراز، صمیمانه تبریک عرض می کنم. ان شاءالله این سال، سال سربلندی بیشتر ایران اسلامی عزیز و موفقیت و بهروزی شما دانشجویان و همکاران عزیز و ارزشمند باشد.
دکترستارخالدیان
رئیس دانشگاه هنرشیراز
در این وادی که سرزمین مشتاقی است، ضیافت پیوند جسم و جان، نامش نهاده ایم. هنگامهی کشف و شهود، میان دو زیبای زیباست. لحظات بی بدیل تحول و تبدیل جسم و جان تا بیکران هاست؛ عجب پیوند پریوشی است میان این دو دلدادهی ناسوت و لاهوت؛ یعنی، پیوند زمین و آسمان. پیوند جسم و جان. پیوند معنویت ومعرفت. پیوند تعالی و تکامل. پیوند تخیل و حقیقت در جهان جان ما.
بهارانههای ما، نماد جسم و لطیف آیات عبودیت قرآن، جریان جام جان ماست که ملکوت صعود به قلهی سعادت و سجود، صدایش می زنیم. گامی شاعرانه و شورانگیز در طبیعت بهار بیکران مشتاقی و گاهی تمنای ترنمی جذاب در تلاوت آیتی از قرآن کریم که رمضان، ظرف نزول و سجود و عبودیت بی بدیل حضرت عشق در این ساحت سعادتمندی در زلالی از زیبایی و زایندگی است.
حالا آمده ایم هنگامه ای بپا کنیم و در ساحت این پیوند میمون با ملکوت نیایش، خوشبختی، سلامتی، سربلندی، آسایش و آرامش را در ذهن و زبان و ضمیر خویش، برای همدیگر، ترانک کنیم از جنس زلالی آب و آینه و امیدواری. بیاییم بخوانیم آن لحظاتی که من برای تو نیک می خواهم و تو برای من، نیکوتر می خواهی. همان لحظات ناب نیایش که آیات اشک، غزلواره های ایثار را شورانگیز در قامت شعر به رستخیز مهربانی و محبت می آورد. حالا باهم و برای هم بخوانیم دعایِ
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ
آغاز سال ۱۴۰۳ و پیوند مبارک آن با ماه نزول قرآن، ماه تعبد و بندگی کمال مطلق را صمیمانه خدمت ایرانیان سربلند، دانشجویان عزیز و اعضای هیات علمی و یاوران علمی محترم دانشگاه هنر شیراز، صمیمانه تبریک عرض می کنم. ان شاءالله این سال، سال سربلندی بیشتر ایران اسلامی عزیز و موفقیت و بهروزی شما دانشجویان و همکاران عزیز و ارزشمند باشد.
دکترستارخالدیان
رئیس دانشگاه هنرشیراز
