دوشنبه های پژوهش ۱۱ دی‌ماه ۱۴۰۲
خوانش تحولات تاریخی و فرهنگی دوره پهلوی و تاثیر آن بر معماری و تزیینات وابسته به آن
تغییر در نگرش¬های اجتماعی بواسطه تبادلات مختلف با دیگر تمدن¬ها خود را در بخش های گوناگون نشان می دهد و این اندیشه¬ها بر وجوه مختلف از جمله معماری تاثیرگذار است. معماری زاییده تفکر انسان است و بلوغ فرهنگی و اجتماعی حکومت¬ها در آن متجلی است. دوره پهلوی اول در معماری ایران از دوران¬هایی است که تغییرات بسیاری بواسطه ارتباط¬های ایجاد شده با دیگر کشورها درآن روی داد. تاثیر پذیری از معماری غرب به همراه نگاه ناسیونالیستی و شبه ناسیونالیستی در آثار این دوره خود را نشان می¬دهد. هدف از پژوهش پیش رو بررسی تاثیر نگاه فرهنگی و اجتماعی دوره پهلوی بر معماری در شیراز است. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی است. یافته¬های پژوهش بیان می¬دارد نگاه غرب گرایانه و شبه ناسیونالیستی در کنار یکدیگر در شکل پذیری معماری بناهایی مانند عمارت خردمندی، خانه خلیلی، عمارت شاپوری، گاراژ ایران پیما و ... تاثیر داشته و دیدگاه باستان گرایی در تزیینات به صورت قابل توجهی خود را نشان می دهد. بناهای جدید با تاثیر پذیری از معماری غرب و هماهنگی با معماری سنتی ایران ساخته می¬شوند. تزیینات مانند هنر نقاشی، مجسمه سازی و ... قبل از هنر ساختمان سازی تحت نفوذ هنر غرب قرار می گیرد تغییرات ساختاری ایجاد شده در طراحی بنا و تزیینات وابسته به آن تحولات چشمگیری در معماری را ایجاد می نماید به طوری که معماری سنتی ایران، گاهی کاملا به کنار رانده شده و در برخی موارد نمادها و نشانه هایی از سبک های معماری گذشته در معماری نوین خود را نشان می¬دهند. این تحولات را می¬توان با تغییر ساختار فرهنگی مردم و ظهور تکنولوژی جدید مرتبط دانست که نوگرایی در معماری بیشتر مورد قبول آنان قرار می گرفت. مدرن گرایی غربی خود را به صورت خارج شدن از درون گرایی در معماری نشان می¬دهد. توجه به عناصر تزیینات در بناهای باستانی ایران در زینت بخشیدن به بنا خود را جلوه گر می¬کند. در این دوره تقریبا نمی¬توان نوآوری خاصی در تزیینات مورد استفاده و اصلوب و تکنیک¬های آن مشاهده نمود بلکه آنچه دیده می شود ترکیبی از نشانه های باستانی است که گاهی حتی بدون توجه به هویت بنا به آن اضافه شده است.
